Petrarca Rerum vulgarium fragmenta, 50 Ne la stagion che ‘l ciel rapido inchina verso occidente, et che ‘l dí nostro vola a gente che…
Category:
Uncategorized
-
-
Come punto di passaggio tra il modo greco e il mondo romano può servire la traduzione che un poeta neoterico, Varrone Atacino, fece delle Argonautiche di…
-
1. Prima di Alcmane Nei poemi omerici l’uomo guarda la notte con atteggiamento di sostanziale timore: oltre che ‘nera’ o ‘scura’ (μέλαινα, κελαινή), la notte,…
-
Samuel Johson Rasselas, cap. 18 A glimpse of pastoral life Their way lay through fields, where shepherds tended their flocks, and the lambs were…
-
Marcabru (XII secolo) L’autrier jost’una sebissatrobey pastora mestissa,de joy e de sen massissa;e fon filha de vilayna;cap’e gonelh’ e pelissavest e camiza treslissa,sotlars e…
-
Guido Cavalcanti In un boschetto In un boschetto trova’ pasturellapiù che la stella – bella, al mi’ parere. Cavelli avea biondetti e ricciutelli,e gli…
-
In occasione del settimo centenario della morte del poeta Agli ultimi anni della vita di Dante, trascorsi a Ravenna ospite di Guido Novello da…
-
Antologia Palatina VII 535 ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ Οὐκέθ’ ὁμοῦ χιμάροισιν ἔχειν βίον, οὐκέτι ναίειν ὁ τραγόπους ὀρέων Πὰν ἐθέλω κορυφάς.τί γλυκύ μοι, τί ποθεινὸν ἐν οὔρεσιν; ὤλετο…
-
Talisie, vv. 128-fine Τόσσ’ ἐφάμαν· ὃ δέ μοι τὸ λαγωβόλον, ἁδὺ γελάσσαςὡς πάρος, ἐκ Μοισᾶν ξεινήιον ὤπασεν ἦμεν.χὢ μὲν ἀποκλίνας ἐπ’ ἀριστερὰ τὰν ἐπὶ Πύξαςεἷρφ’ ὁδόν· αὐτὰρ ἐγών τε καὶ Εὔκριτος ἐς Φρασιδάμωστραφθέντες χὠ καλὸς Ἀμύντιχος ἔν τε βαθείαιςἁδείας σχοίνοιο χαμευνίσιν ἐκλίνθημεςἔν τε νεοτμάτοισι γεγαθότες οἰναρέοισι.πολλαὶ δ’ ἄμμιν ὕπερθε κατὰ κρατὸς δονέοντοαἴγειροι πτελέαι τε· τὸ δ’ ἐγγύθεν ἱερὸν ὕδωρΝυμφᾶν ἐξ ἄντροιο κατειβόμενον κελάρυζε.τοὶ δὲ ποτὶ σκιαραῖς ὀροδαμνίσιν αἰθαλίωνεςτέττιγες λαλαγεῦντες ἔχον πόνον· ἁ δ’ ὀλολυγώντηλόθεν ἐν πυκιναῖσι βάτων τρύζεσκεν ἀκάνθαις·ἄειδον κόρυδοι καὶ ἀκανθίδες, ἔστενε τρυγών,πωτῶντο ξουθαὶ περὶ πίδακας ἀμφὶ μέλισσαι.πάντ’ ὦσδεν θέρεος μάλα πίονος, ὦσδε δ’ ὀπώρας. ὄχναι μὲν πὰρ ποσσί, παρὰ πλευραῖσι δὲ μᾶλαδαψιλέως ἁμῖν ἐκυλίνδετο, τοὶ δ’ ἐκέχυντοὄρπακες βραβίλοισι καταβρίθοντες ἔραζε·τετράενες δὲ πίθων ἀπελύετο κρατὸς ἄλειφαρ.Νύμφαι Κασταλίδες Παρνάσιον αἶπος ἔχοισαι,ἆρά γέ πᾳ τοιόνδε Φόλω κατὰ λάινον ἄντρονκρατῆρ’ Ἡρακλῆι γέρων ἐστάσατο Χίρων;ἆρά γέ πᾳ τῆνον τὸν ποιμένα τὸν ποτ’ Ἀνάπῳ,τὸν κρατερὸν Πολύφαμον, ὃς ὤρεσι νᾶας ἔβαλλε,τοῖον νέκταρ ἔπεισε κατ’ αὔλια ποσσὶ χορεῦσαι,οἷον δὴ τόκα πῶμα διεκρανάσατε, Νύμφαι,βωμῷ πὰρ Δάματρος ἁλωίδος; ἇς ἐπὶ σωρῷαὖτις ἐγὼ πάξαιμι μέγα πτύον, ἃ δὲ γελάσσαιδράγματα καὶ μάκωνας ἐν ἀμφοτέραισιν ἔχοισα Questa la mia canzone. E Licida, con un sorriso dolce, come prima, mi regalò il bastone, da parte delle…
-
Ulisse (da Mediterranee, 1946) Nella mia giovinezza ho navigatolungo le coste dalmate. Isolottia fior d’onda emergevano, ove raroun uccello sostava intento a prede,coperti d’alghe, scivolosi,…
